چکیده :

افزايش ظرفیت در بخش حمل و نقل و تعداد وسايل نقليه به چالش جديدي براي برنامه ريزان حمل ونقل منجر شده است و مهندسان را با اين مشكل مواجه كرده است كه چگونه یک جريان ايمن و بي وقفه را طر ح ريزي كنند. براي برطرف كردن اين چالش ها یک سري رو ش هاي ابتكاري و مقرون به صرفه به كار گرفته مي شود كه یکي از آنها طراحی تقاطعات لوزوي واگرا است. با توجه به اینکه تاکنون مقایسه ای بین این تقاطع و تقاطع شهری تک نقطه ای صورت نگرفته در این مقاله امکان سنجی استفاده از این نوع تقاطعات در مقابل تقاطعات شهری تک نقطه ای با استفاده از شبیه سازی میکروسکوپیک بررسی خواهد شد. بدین منظور با مطالعۀ موردی یکی از تقاطعات شهر تهران که قرار است در آینده به تقاطع غیر همسطح تبدیل شود (تقاطع بزرگراه رسالت- خیابان آیت) به مقایسه این دو نوع تقاطع تحت چهار سناریوی مختلف از جریان ترافیک پرداخته شده است. نتایج این تحقیق، عملکرد بهتر این نوع تقاطعات را در اکثر پارامترهای ترافیکی (مانند: ظرفیت، زمان تأخیر، زمان سفر، حداکثر طول صف و ...) خصوصاً ظرفیت بالای حرکات گردش به چپ نشان داد.

کلید واژگان :

تقاطع لوزوی واگرا، تقاطع شهری تک نقطه ای، شبیه سازی، ظرفیت، زمان تأخیر



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک