هدف اصلی پژوهش حاضر تبیین جامعه‌شناختی اثرات سرمایة اجتماعی بر رفتار پلیس می‌باشد که با استفاده از رویکردی اسنادی ( کیفی) به مطالعه آن پرداخته شده است. افزایش جمعیت شهری، پیچیده‌تر شدن روابط اجتماعی، ناکارآمدی نظارت فیزیکی و شکل‌گیری فضای ترس از جرم در بین شهروندان با افزایش قتل، خودکشی، سرقت، نزاع و درگیری، تهدیدهای اجتماعی و هراس اجتماعی، پلیس و دولت را نیازمند بازنگری در شیوه‌های پایش ( کنترل) و مبارزه با جرایم نمود و باعث تغییر در چگونگی نظارت و مدیریت شهری گردید. به این معنی که تغییر این شیوه با مطرح شدن سرمایة اجتماعی در بین شهروندان و پلیس، مسائل جدیدی را نیز به همراه داشت. به این ترتیب یافته‌های نظری پژوهش نشان می‌دهد که تأثیر سرمایة اجتماعی بر ارتباط بین پلیس و شهروندان در چندین مؤلفه اصلی از قبیل مشارکت پایدار مردمی، کاهش ترس از جرم در بین شهروندان، ایجاد فضای شهری قابل دفاع برای فعالیت اجتماعی، نظارت اجتماعی خودانگیخته بر محیط، توسعة مدنیت، نظم‌گرایی و قانون‌گرایی شهروندان، ترمیم پنجره شکسته بزهکاری، کاهش خشونت اجتماعی به‌وضوح قابل تائید است. برحسب یافته‌های نظری می‌توان گفت که سرمایة اجتماعی تأثیری منفی روی خشونت اجتماعی، جرایم اخلاقی - اجتماعی، هراس اجتماعی، فاصلة اجتماعی، ترس از جرم و ناامنی و تأثیری مثبت بر همیاری مردمی، مسئولیت‌پذیری، مشارکت مردمی، توسعة مدنیت و نظم‌گرایی، شکل‌گیری تعهد و مسئولیت اجتماعی دارد.
کلید واژگان :اعتماد، توانمندی، نظم‌گرایی، کاهش خشونت
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک