هدف از پژوهش حاضر شناسايي عوامل به وجود آورنده سكوت سازماني در بين كاركنان دانشگاه بود. براي نيل به اين هدف از مطالعه موردي استفاده شد كه در ابتدا داده هاي كيفي، سپس بر اساس يافته هاي آن، داده هاي كمي گردآوري و تحليل شدند. جامعه آماري اين پژوهش كاركنان دانشگاه محقق اردبيلي با جمعيت 354 نفر بود. در مرحله كمي از طريق نمونه گيري خوشه اي تعداد 153 نفر براي نمونه گيري برآورد شدند. در بخش كيفي با استفاده از نمونه گيري هدفمند تعداد 11 نفر انتخاب و با آن ها مصاحبه هاي عميق صورت گرفت. ابزار گردآوري داده ها در بخش كمي پرسشنامه محقق ساخته بود كه ضريب آلفاي كرونباخ آن 92/0 محاسبه گرديد. ابزار پژوهش در بخش كيفي مصاحبه بدون ساختار بود كه از روش سه بعدي نگري و بازخورد مشاركت كننده براي اعتبار يابي آن استفاده شد. به منظور تحليل داده هاي كمي از مدل معادلات ساختاري با نرم افزار PLS و در بخش كيفي از تحليل محتواي استقرايي مبتني بر كدگذاري باز استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه عوامل سازماني مانند ساختار سازمان، فرهنگ سازمان، عكس العمل منفي از جانب مديران و سبك رهبري و عوامل فردي مانند ترس از دست دادن شغل، نوع شخصيت فرد و عدم تعهد كارمند جزء دلايلي هستند كه موجب سكوت افراد در سازمان شده اند. يافته هاي ديگر پژوهش نيز نشان داد كه ازنظر كاركنان عكس العمل منفي از جانب مديران بيشترين تاثير را در سكوت سازماني دارد.
کلید واژگان :آموزش عالي، سكوت سازماني، كاركنان، عوامل سارماني، عوامل فردي
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک