آینده نظم جهانی لیبرال: بین الملل گرایی پس از آمریکا

دیگر جای هیچ شکی نیست که قدرت و ثروت از شمال و غرب در حال حرکت به سمت جنوب و شرق است. نظم حاکم قدیم به رهبری ایالات متحده و اروپا، جای خود ا به نظمی می دهد که در آن به طور فزآینده به سوی همراهی با کشورهای در حال ظهور غیرغربی پیش می رود. ام اگر چرخ روزگار بچرخد، نظم سیاسی جهانی که متعاقب آن ظاهر می شود،از چه نوع ویژگی هایی برخوردار خواهد بود. برخی از ناظران آگاه معتقدند که جهان(آینده) نه تنها کمتر آمریکایی خواهد بود، بلکه از رنگ وبوی لیبرال آن نیز کاسته خواهد شد. آنها بر ین باورند که نه تنها برتری ایالات متحده در حال کمرنگ شدن است، بلکه نظم بین المللی شفاف و قانون محور آن که این کشور از سال 1940 پرچمدار آن بوده است، در حال اضمحلال می باشد. از این منظر کشورهایی که به تازگی به ابزارهای قدرت دست یافته اند، شروع به گسترش ایده ها و برنامه های خود برای نظم جهانی می کنند. ایالات متحده تضعیف شده قادر به دفاع از سستم قدیم نخواهد بود.شاخصه های بین الملل گرایی لیبرال – مانند شفافیت و حفظ روابط قانون محور که در نهادهایی همچون سازمان ملل و هنجارهایی مانند چندجانبه گرایی متجلی است- جای خود را به رقابتی تر و پراکنده ای از بلوک هاف حوزه های نفوذف شبکه های مرکانتیلیستی و رقابت هاب منطقه ای می دهد.

ایالات متحده آمریکا، نظم جهانی، بین الملل گرایی لیبرال