در صورت تسلط تفکر اقتصادي صرف، در مفهومسازي توسعه به عنوان يکي از مهمترين اهداف جوامع امروز، تاکيد بر ابعاد کمي توسعه مانند افزايش سرمايهگذاري، بهرهوري عوامل توليد، پيشرفت تکنولوژي و نوآوري به عنوان شروط لازم براي توسعه قرار ميگيرد. اما توسعه داراي ابعاد کيفي نيز ميباشد به طوري که مفهومي تحت عنوان سرمايه اجتماعي، که به دنبال غنيسازي کنشهاي اجتماعي ناشي از افزايش تمايل به مشارکت و اعتماد اجتماعي است در اين زاويه مطرح است. سرمايه اجتماعي، از طريق طراحي، تقويت و روزآمد کردن نهادها و ساختارهاي اجتماعي منجر به تسهيل کنشهاي اقتصادي و کاهش هزينههاي معاملاتي ميشود. در اين معنا ارتباطات انساني ميتواند به يکي از ابزارهاي مهم در بدست آوردن سهم بيشتري در دنياي رقابت، تبديل شود. اعتماد يکي از مهمترين عوامل موثر در ارتباط به شمار ميآيد. بر اساس اين فرض که مؤلفه اعتماد در داد و ستدهاي برون سازماني موجب افزايش سودآوري و کاهش بخشي از هزينهها (هزينه معاملاتي) ميشود، اين مقاله به بررسي تأثير اعتماد بر سودآوري متقابل بين مشتريان و تأمينکنندگان پرداخته است. در اين مقاله با استفاده از رويکرد تئوري بازيها, به بررسي عوامل مؤثر بر ارتباطات مشتري و تأمينکننده (اعتماد) پرداخته شده و نشان داده ميشود که اعتماد را ميتوان به صورت يک داده قابل اندازه گيري مالي بيان نمود. نتايج تحقيق نشان ميدهد که مديريت بايد توجه بيش تري به نقش اعتماد در ارتباطات خارج سازماني در فرآيند انتخاب شريک و خريد داشته باشد زيرا موجب افزايش سود متقابل ميشود.
کلید واژگان :اعتماد، تأمينکننده، نظريه بازي ها
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک