رقابت¬پذیری موضوعی مهم بین سیاستگذاران در بخش¬های مختلف دنیا تلقی می¬شود و از آن دسته مباحثی است که طی سال¬های اخیر به شدت مورد توجه پژوهشگران و محققان مدیریت قرار گرفته است. حضور در صحنه رقابت مستلزم داشتن کیفیت و قیمت مناسب است، اما تداوم حضور در بازارهای رقابت مستلزم داشتن برند برتر است. مشتریان در شرایط یکسان سراغ برندی می¬روند که می¬شناسند. با توجه به اهمیت برندسازی و رقابت-پذیری در شرایط اقتصاد رقابتی امروز، هدف اصلی تحقیق حاضر ارائه مدل ساختاری – تفسیری رقابت پذیری برند صنعتی در صنایع پتروشیمی است. این تحقیق یک تحقیق ترکیبی از نوع کیفی- کمی است و از نظر هدف نیز جزء تحقیقات کاربردی محسوب می شود. برای استخراج عوامل از مصاحبه های نیمه ساختاریافته از گروه خبرگان و متخصصان آشنا با موضوع تحقیق استفاده شده است. در نهايت با توافق جمعي آزمودنيها، در مجموع تعداد 36 شاخص در زير مجموعه 10 بعد شناسايي گرديد. برای شناسایی روابط بین متغیرها از مدل سازی ساختاری تفسیری استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که 10 عامل در چهار سطح قرار گرفتند بطوریکه در سطح اول و بالاترین سطح متغیر رقابت پذیری برند قرار گرفت، در سطح دوم نیز متغیرهای تمایز برند، نوآوری بازاریابی، ارزش برند و هویت برند قرار گرفتند. در سطح سوم نیز دو متغیر فرصت طلبی فناورانه و قابلیت های نوآورانه جای گرفتند و در سطح چهارم که سطح پایه نیز هست سه متغیر هوش کسب و کار، مدیریت دانش استراتژیک و سرمایه مشتری قرار گرفتند.
کلید واژگان :رقابت پذیری، برند ، رقابت پذیری برند، شرکت پتروشیمی، مدل ساختاری – تفسیری
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک