این مقاله اثر پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالیIFRS بر محافظه
کاری غیرشرطی را بررسی نمود. عدم استحکام مطالعات قبلی، تجزیه و تحلیل این
موضوع از دیدگاه های مختلف برای اصلاح معایب روش شناسی این بحث را توجیه
می کند. تأکید این مطالعه روی روش هایAhmedوDuellmanاست. این
محققان، از طریق کنترل عوامل منحصر به فرد که تحقیقات گذشته شرایط این نوع
محافظه کاری را مطرح نموده اند، به تأثیر گزینه های رشد و درآمدهای آتی توجه
داشته اند. نتایج نشان می دهد که پذیرشIFRSدر کشورهایی همچون اسپانیا
تاثیری بر محافظه کاری غیرشرطی نداشته است.
کلید واژگان :
محافظه کاری غیر شرطی،محافظه کاری ترازنامه ای،استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی IFRS ،گزینه های رشد و منافع های آتی
