رویکرد نوین نظام فرا مدیریتی بحران در پیش بینی و هدایت اثرات کوتاه و بلند مدت رخدادهای اقلیمی و طبیعی

امروزه هدایتِ فرایند‌های افزایش بهره‌وری عملکرد کمیته‌های مدیریت بحران، از اهداف بلند مدت دولت‌هاست. با توجه به این موضوع، چالش‌های اصلیِ خط‌‌ مشی سیاسی و توانمندی‌‌ راهبردی نظام‌های حاکم در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه، ارتباط تنگاتنگی با شیوه‌ و نظریه‌های مدیریت بحران دارد. با نگاهی ژرف در مقایسه‌ی روش‌های مدیریت بحران در کشورها نسبت به گذشته و حال، به وضوح شاهد تفاوت‌های چشمگیری در روند مدیریت کشورهای توسعه‌یافته خواهیم بود. قاعده‌ی هرمِ راهبردی مدیریت جدید بحران در کشورهای پیشرفته، بر اساس تشکل‌هایی از کمیته‌های یک‌پارچه‌ی قدرتمند و تحلیل‌گر چند بعدی ‌است. این کمیته‌ها با ساختاری منسجم، پیوسته و وابسته از زیرشاخه‌های علمی- فنی، سیاسی- اقتصادی، اجتماعی- درمانی، هدایت و مدیریت می‌شوند و نظریه‌ها و روش‌های مدیریتی نوین حتی در سطوح عالی روابط بین‌المللی نیز بر همین مبانی استوار است. در گام نخست، هدف اصلی کمیته‌های مذکور، ارزیابی و تحلیل نظریه‌ها، فن‌آوری‌ و تجهیزات مدرن امروزی در وضعیت غیر بحرانی است. در دومین گام، به پیش‌بینی بلند مدت حوادث گوناگون و بررسی احتمال وقوع بحرانی در آتیه می‌پردازند که ممکن است از دامن بحرانی فعلی نشات بگیرد و در گام سوم، با استفاده از دستاوردهای دانش روز، تا سر حد امکان و به فراخور نیاز، رویدادهای بحرانی را هدایت و مدیریت می‌نمایند. به عبارتی راه‌کارهای کاربردی و تئوری‌های متنوع و نوینِ مدیریت راهبردیِ "بحران در بحران" یا "بحران از بحران" را پیش می‌گیرند. به منظور آماده‌سازیِ زیرساخت‌های مدیریتی نوین بحران، در گام آخرین مبادرت به آشنا نمودن افراد غیرمتخصص با فن‌آوری‌ و شیوه‌های تازه‌ی علمی، فنی، درمانی و پزشکی از طریق روش‌های اطلاع‌رسانی جمعی می‌ورزند. بعد از آخرین گامِ‌ مدیریتی نوین، ادامه‌ی فرایند، مشابه روند مدیریت بحران فعلی در کشورهای درحال توسعه است. از آنجایی که هدایت صحیح و کاربردی رخدادها و حوادث گوناگون، حقیقتا تنها به واسطه‌ی تحکیم پایه‌های علمی میسر گشته‌است؛ بنا بر این پیش‌بینی اثر و مخاطرات حاصل از رخدادهای بحرانیِ امروز و مدیریت نتایج حاصل از آنها در دهه‌های آینده ضرورت دارد. به همین دلیل ارایه‌ و طرح گسترش مفهوم "مدیریت نوین بحران"، در کشورهای در حال توسعه با هدف پیشبرد دانش در راستای شناخت، شناساندن و بهینه‌سازی کاربرد نظریه‌ها و فن‌آوری‌های مدرن غیر قابل چشم‌پوشی است. با مقایسه‌ی دیدگاه‌های فرا‌ مدیریتی در بحران، کاستی و چالش‌های اساسی مدیریت حوادث را در کشورهای درحال توسعه تحت عنوان "مدیریت نوین بحران" مطرح می‌نماییم. این مفاهیم بر پایه‌ی الگوی پیش‌بینی حوادث احتمالیِ حاصل از بحران‌های گذشته شکل می‌گیرد. بدین صورت که، حوادث و آشفتگی‌ها با پیش‌بینی و بررسی تاثیر عواملِ ایجاد بحران‌های فعلی و اثر در بحران‌های ایجاد‌شده در آینده، تجزیه و تحلیل می‌شود. در این شیوه‌، الگوریتم زیر‌ساخت‌های مدیریتی بحران‌های طبیعی، غیر طبیعی، اقلیمی و حتی سازمانی مشابه می‌باشد.

نظریه‌ی فرا مدیریتی بحران، بحران‌های اقلیمی و پزشکی، ریزگرد، آلاینده‌های هوا، مدیریت و بحران درمان، سلامت و بهداشت جامعه.