چکیده :

دانش به عنوان یک فاکتور رقابتی کلیدی در اقتصاد جهانی شمرده می‏شود، لذا به منظور حفظ دانش درون یک سازمان که از مزیت های رقابتی آن سازمان محسوب می شود بحثی تحت عنوان مدیریت دانش شکل گرفت مدیریت دانش طیف وسیعی از فعالیتها است که برای مدیریت، مبادله، خلق یا ارتقای سرمایه‌های فکری در سطح کلان به کار می‌رود. مدیریت دانش طراحی هوشمندانه فرایندها، ابزار، ساختار و غیره با قصد افزایش، نوسازی، اشتراک یا بهبود استفاده از دانش است که در هر کدام از سه عنصر سرمایه فکری یعنی ساختاری، انسانی و اجتماعی نمایان می‌شود. مدیریت دانش فرایندی است که به سازمانها کمک می‌کند تا اطلاعات و مهارتهای مهم را که بعنوان حافظه سازمانی شناسایی، انتخاب، سازماندهی و منتشر نمایند. این امر مدیریت سازمانها را برای حل مسائل یادگیری، برنامه ریزی راهبردی و تصمیم گیریهای پویا به صورت کارا و موثر قادر می‌سازد. دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی به عنوان مهمترین منبع در برگیرنده بخش عمده اطلاعات و دانش مورد نیاز جهت پیشرفت و ترقی و توسعه یک جامعه ، مرکز فعالیت های مرتبط با ایجاد و تولید ، توزیع ، انتقال و انتشار دانش محسوب می گردند .در واقع چنانچه مدیریت دانش به طور موثر انجام پذیرد ، می تواند به ایجاد ظرفیت بهتری برای تصمیم گیری ، کاهش زمان چرخه تولید و توسعه (برای مثال برنامه ریزی) ، بهبود خدمات علمی و کاهش هزینه ها منجر گردد.

کلید واژگان :

اطلاعات؛ دانش؛ مدیریت دانش؛ آموزش عالی؛ رویکردهای مدیریت دانش.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک