ضرورت وجودي و توجه به موضوع كارآفريني در توسعه همكاريهاي بينسازماني، در اثر محدوديت منابع، پرسنل، امكانات و ويژگي خاص برخي مسائل نظير چند بعدي بودن آنهاست كه ايجاب ميكند تا سازمانها با هم كار كنند و با هم هماهنگ باشند زيرا سازمانهاي منفرد نميتوانند اينگونه مسائل و چالشهاي بوجود آمده در جوامع را حل و بر آنها مديريت كنند. مستند به مباحث تئوريكي مربوط، همكاريهاي بينسازماني ميتوانند تبادل بهتر و بيشتر منابع، بهبود كارائي در ارائه كالاها و خدمات، ايجاد رقابت سازنده و محاسن ديگري را به همراه داشته باشند. در يك همكاري بينسازماني، گروهي از سازمانهاي مستقل وجود دارند كه ضمن حفظ استقلال خود، در راستاي دسترسي به هدف يا اهدافي مشترك با هم متعهد شده و فعاليت ميكنند. هدف كلي استفاده از همكاريهاي بينسازماني، جهتدهي مطلوب و مؤثر به برنامهها و تصميمات مرتبط با مسائل چند بعدي موجود در اجتماع و ارائه هر چه بهتر خدمات به جامعه است. بدون توجه به شرايط محيط سياسي، بمنظور ادغام و يكپارچهسازي برنامهها و خدمات مورد ارائه براي مردم، وجود همكاريهاي بينسازماني در جوامع امري اساسي و ضروري است. عليهذا، در مقاله حاضر با هدف شناخت و معرفي كارآفريني در توسعه همكاريهاي بينسازماني، مستند به مباحث تئوريكي مربوط و با توجه به ويژگي درجه مشاركت سازمانها جهت همكاري و برقراري روابط بينسازماني با هم، يك نوعشناسي شش موردي از اشكال مختلف همكاريهاي بينسازماني موجود در دنياي واقعي ارائه شده كه شرح تفصيلي آنها در اصل مقاله آمده، و در پايان نيز ضمن جمعبندي و نتيجهگيري، پيشنهاداتي چند در رابطه با كاربردهاي مديريتي نتايج مذكور و نيز ادامه و پيگيري تحقيقات مشابه در آينده ارائه شده است.
کلید واژگان :كارآفريني- همكاريهاي بينسازماني
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک