ارائه الگويي از شرايط سازماني مؤثر بر كاربرد موفق نظام پيشنهادها

جلب مشاركت كاركنان بمنظور رفع تنگناها و ايجاد تحول در بنگاهاي اقتصادي، يكي از مهمترين و پيچيده‌ترين اقدامات مربوط به توسعه منابع انساني است. مشاركت كاركنان در عين حال كه از الزامات توسعه انساني است بمنزله يك شاخص سنجش ميزان توسعه يافتگي نيز مي‌‌باشد. نظام پيشنهادها يا طرح بسيج انديشه‌ها را مي‌توان يكي از روشهاي موثر در تغييرات شرايط كار و ايجاد زمينه مناسب براي مشاركت كاركنان دانست. نظام پيشنهادها يا كايزن فردي، نقش استمرار نوآوري و بهبود در سازمان را با هدف بالندگي رهبري سازماني و برقراري ارتباط با پايين‌ترين سطح آن ايفا مي‌كند و معمولاًَ تمام كاركنان سازمان را شامل مي‌‌شود. در مقاله حاضر، با هدف ارائه الگويي از شرايط سازماني و نقش و اهميت آن بر كاربرد موفق نظام پيشنهادات در شركتها و سازمانها، مروري استنادي اما مختصر بر ادبيات موضوعي مربوط به تأثير شرايط سازماني بر نظام پيشنهادها و موضوعات مرتبط با آن شده، آنگاه به ارائه الگويي بمنظور شناسايي، خلق و استفاده از شرايط سازماني مؤثر بر كاربرد موفق نظام پيشنهادها اقدام شده است. در پايان مقاله، موارد مذكور جمع‏بندي شده، بحث‌ونتيجه‌گيري، كاربردهاي مديريتي، و پيشنهادات مرتبط با آن جهت پيگيري تحقيقات مشابه در آينده ارائه شده است.

الگو- شرايط سازماني- نظام پيشنهادها