ارزیابی سطح توسعه کشاورزی شهرستانهای استان مازندران

یکی از الزامات و چالشهای اساسی برنامهریزان توسعه، شناخت وضعیت و تنگناهای توسعه هر منطقه با استفاده از شاخصهای زمینهی موردنظر است. بر این اساس تحقیق حاضر به بررسی وضعیت توسعهیافتگی کشاورزی شهرستانهای استان مازندران و رتبهبندی این شهرستانها مبتنی شاخصهای توسعه کشاورزی میپردازد. این تحقیق از نظر روششناسی کمی و روش به کار رفته با توجه به اهداف تحقیق، توصیفی تحلیلی میباشد که به کمک دادههای ثانویه در مقطع زمانی سال - 1394 در استان مازندران انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اکسل و به روش تاکسونومی عددی اجرا گردید. نتایج نشان میدهد که شهرستانهای ساری و بابل به ترتیب رتبه اول و دوم را به لحاظ توسعهیافتگی بر مبنای شاخصهای توسعه به خود اختصاص دادند. بدین صورت که در طبقه مناطق کم توسعهیافته قرار گرفتند. سایر شهرستانها در طبقه کمترتوسعه یافته قرار گرفتند. با توجه به برنامه بیست ساله افق 1404 که یکی از اهداف آن توسعه بخش کشاورزی است و دستیابی به بالاترین رتبه در منطقه و حفظ این موقعیت میباشد، پیشنهاد میشود دولت با ارائه برنامههای حمایتی در راستای ارتقا بخشهای مختلف کشاورزی تلاش شایستهای را به منحصه ظهور بگذارد.

شاخص توسعه کشاورزی, تاکسونومی عددی, استان مازندران.