نسل سوم نظامهای آموزشی: دانشگاههای تمدن ساز

امروزه همه كشورها كليد توسعه و پيشرفت بلامنازعه خود را در تمام ابعاد اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي، علمي و فني در نظام آموزشي كارآمد جستجو مي كنند. آنان براي دستيابي به اين رسالت خطير و سترگ درتكاپوي آماده سازي نظامهای آموزشی قدرتمند براي پاسخگويي به نيازهاي جوانان در هزاره سوم اند. پرواضح است كه نيازهاي امروزين نسل حاضر سقفي بمراتب فراتر از نيازهاي نسل ديروز داشته و قطعاً نسل فردا، خواسته ها و نيازهاي نسل امروز را برنمي تابد. نظامهای آموزشی آکادمیک یا همان دانشگاهها، نهادهایى اجتماعى با قدمتى حدود هشتصد سال مي‌باشند. اين نهادها در مراحل اوليه عمر خود، براى مدتی طولانى، فقط به فعاليتهاى آموزشى و پژوهشی مى‌پرداختند. بعدها با وقوع دو انقلاب مهم علمی، عهده دار مأموريت سومى بنام نوآورى فنّاورانه شدند که این دانشگاهها را نظامهای آموزشی نسل سوم(جامعه محور) یا همان دانشگاههای کارآفرین می نامند. در مقاله حاضر پس از معرفی نسلهای اول تا سوم نظامهای آموزشی، ویژگیهای نسل سوم این نظامها شامل 1- کاربردی کردن دانش و تکنولوژی، 2- تجاری سازی تحقیقات کاربردی و توسعه ای، 3- اعطای مدارک معتبر به کارهای تحقیقاتی جامعه محور، 4- تسهیل تورهای آموزش مهندسی و بازدید از مراکز فنی و صنعتی، 5- کارآموزى دانشجويان در مراکز صنعتى جامعه توضیح داده شده، آنگاه به تبیین مفهومی نظامهای آموزشی تمدن ساز پرداخته شده است. در پايان، نتیجه گیری شده است که دانشگاههای موجود در جامعه بمنظور تبدیل به دانشگاههای نسل سوم یا کارآفرین به چه چیزهایی باید توجه کنند.

نسل سوم- نظامهای آموزشی- دانشگاه- تمدن ساز