مطالعه تطبيقي رابطه فرآيندهاي مدیریت دانش و نوآوري كاركنان در سازمان ها

هدف: بررسی تطبیقی رابطه مدیریت دانش و فرآيندهاي آن با نوآوري در سازمان ها. روش: این مقاله در دو بخش سازماندهی شده است. در بخش نخست سعی گردیده، تحقيقات تجربی صورت گرفته دهه اخير در زمینه بررسی رابطه مدیریت دانش و نقش احتمالی آن بر نوآوري افراد در سازمان‌ها شناسایی و بیان گردد. در بخش دوم به مقایسه تطبیقی پژوهش‌های صورت گرفته پرداخته، شباهت‌هاي حاصل از این مقایسه بصورت خلاصه و مختصر بیان شده است، تا جمع بندی نتایج به سهولت میسر گردد. در پایان نیز با توجه به مستندات ارائه شده در متن مقاله، مواردی به عنوان پیشنهادات به منظور انجام تحقيقات آتی در ارتباط با موضوع مقاله حاضر ارائه گردید. یافته‌ها: با توجه به تحقيقات انجام شده در زمینه نوآوري و مديريت دانش، اهميت و تاثير متقابل اين دو موضوع، در این مقاله به شباهت هاي بین اين دو موضوع شامل رابطه مستقيم مديريت دانش بر نوآوري كاركنان، مديريت دانش و رابطه آن با يادگيري سازماني، انعطاف پذيري سازماني و تاثير آن بر نوآوري، اشتراك گذاري دانش و نوآوري، سنجش كمي نمونه هاي آماري پژوهش ها در اكثر پژوهش هاي مرور شده دست يافتيم. در ادامه با بحث و بررسي موارد سعي شد در تبيين بهتر رابطه اين دو موضوع به عنوان اولويت هاي اساسي سازمان ها در جهت كسب مزيت رقابتي گام برداشته شود تا مديران با انديشه بهتر در اين خصوص نسبت به اتخاذ تصميمات موثر اقدام نمايند.

تطبیقی، سازمان، مدیریت دانش، نوآوري، فرآيند