روانگرايي خاك در اثر زلزله به دليل وارد آوردن خسارات مالي و گاها جاني جزء مباحث مهمي بوده است كه در چند دهه اخير محققين بسياري رامورد توجه خود ساخته است. در اين بين پيشبيني احتمال وقوع روانگرايي خاك در اثر تحريكات لرزهاي زمين و شناخت پارامترهاي تاثيرگذار بر روي روانگرايي خاك بسيار حائز اهميت مي باشد. همواره محققين سعي بر آن داشتندتا با استفاده از مشاهدات محلي، داده هاي آزمايشگاهي و درجا بهشناخت پارامترهاي تاثيرگذار در روانگرايي خاك و در نهايت ارائه روشهاي پيشبيني احتمال وقوع روانگرايي خاك بپردازند. در چند سال گذشته، باورود انواع علوم هوش مصنوعي به شاخه ژئوتكنيك برخي از متخصصين با استفاده از روشهاي متعددي همچون شبكه هاي عصبي مصنوعي، سيستمهاي فازي و نرو فازي و الگوريتم ژنتيك مدلهايي را براي پيشبيني احتمال وقوع روانگرايي خاك توسعه دادند. در اين تحقيق با استفاده از داده هاي محلي آزمايش SPT جمع آوري شده از روانگراييهاي به وقوع پيوسته در اثر زلزله در نقاط مختلف جهان، مدلي براي پيشبيني احتمال وقوع روانگرايي با استفاده از روش برنامهريزي ژنتيك توسعه داده شده است. نتايج بدست آمده توسط اين مدل با استفاده از معيارهاي ضريب همبستگي و جذر ميانگين مربعات خطا با نتايج بدست آمده از روش تجربي سيد و ادريس و همين طور روشهاي عددي مقايسه شده، كه جوابهاي دقيقتري را ارائه نموده است. در ادامه اين مقاله به تحليل حساسيت پارامترهاي مدل ارائه شده پرداخته است، كه در نتيجه آن پارامترهاي عدد SPT اصلاحي و حداكثر شتاب زلزله بيشترين تاثير را بر روي مدل ارائه شده از خود نشان مي دهد.
کلید واژگان :روانگرايي، پيش بيني، برنامه ريزي ژنتيك، تحليل حساسيت
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک