تحلیل سینوپتیکی خشکسالیهای پائیزه و زمستانه سواحل جنوبی دریای خزر

خشكسالي به عنوان يكي از مخاطرات طبيعي، عبارتست از كاهش غيرمنتظره بارش در مدتي معين نسبت به ميانگين درازمدت. در تحقيق حاضر، سعي بر آن است تا گام نخست در تحليل آماري و سينوپتيكي دوره هاي خشك برداشته شده و الگوهاي فشار موثر در ايجاد آنها در ماه هاي سرد شناسايي گردد. به منظور تحليل آماري و سينوپتيكي خشكسالي هاي دوره سرد سواحل جنوبي درياي خزر، داده هاي بارش ماهانه هفت ايستگاه هواشناسي در طي دوره آماري(2010-1972) مورد بررسي قرار گرفت. جهت تعيين دوره هاي خشك فراگير و شناسايي شدت، تداوم و وسعت آنها از دو شاخص دهك و نمره استاندارد(z) استفاده شد. با استفاده از نرم افزار Arcview وسعت فراگيري خشكسالي ترسيم شده است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه در منطقه خزري با توجه به اهميت اقتصادي آن، وقوع خشكسالي هاي شديد و فراگير در دوره سرد سال به وقوع مي پيوندد. همچنين، در منطقه مورد مطالعه، خشكسالي با تداوم زماني كوتاه مدت رخ مي دهد. براساس نتايج تحقيق، سه الگوي فشار(مداري، پرفشار و كم فشار) در زمان خشكسالي هاي منطقه مشاهده شدند كه هر سه الگو، دلالت بر عدم وزش جريان هاي سرد شمالي از روي درياي خزر دارند. بنابرين، در سواحل درياي خزر هرگاه جريان هاي سرد شمالي به هر دليل از روي دريا عبور نكنند، شرايط خشكي حاكم مي شود.

خشكسالي، سواحل جنوبي درياي خزر، تحليل سينوپتيكي، تحليل آماري