تبیین جایگاه روستا در اقتصاد مقاومتی

اقتصاد مقاومتی با رویکرد شناسایی مناطق بحرانی و تلاش در جهت خنثی کردن آن و در شرایطی ایده آل تر برای تبدیل بحران ها به فرصت در سایه تدابیر مدیریتی و مشارکت همگانی در جامعه تعریف می شود. هدف از زایش چنین اقتصادی کاهش وابستگی و تلاش برای خوداتکایی با تاکید بر نیروهای تولیدی در درون جوامع است. پویایی، دفع موانع و جهت دهی به اقتصاد در مسیر رشد و تعالی از مولفه¬های اساسی اقتصاد مقاومتی است که ضرورت تبیین و پرداخت به آن را بیش از پیش ایجاب می نماید. این پژوهش سعی دارد با روشی تحلیلی- توصیفی و تکیه بر منابع کتابخانه ای و اسنادی به تبیین جایگاه روستا در اقتصاد مقاومتی در مناطق روستایی شهرستان دشتی بپردازد. روستاها بعنوان بستر پیدایش و تکامل حیات بشری، کانون توسعه ملی و کلید پیشرفت کشورها محسوب می شوند. به طوری¬که زمانی روستا یک چارچوب مستقل به حساب می آمد که ضمن حفظ استقلال ذاتی، تمام شرایط اتکای به خودش را از لحاظ سیاسی و اقتصادی در درون خود داشت و این شخصیت اقتصادی و اجتماعی قائم به ذات، روستا را به صورت پدیده ای جهانی درآورده بود. اما یافته ها نشان می دهد روستاها که روزگاری مراکز تولید و ایجاد ثروت بوده اند امروزه دستخوش تحولات زیادی گردیده اند و دستاوردی جز افزایش مصرف گرایی، واسطه گری، نابودی کشاورزی، دامداری، صنعت و بالاخره تخلیه جمعیتی نداشته است.این بررسی ضمن پیشنهاد بازنگری در وضع موجود، درصدد است تا با توجه به جایگاه و نقش روستاها در حیات ملت ها، راهکارهایی را جهت تقویت و ارتقاء اقتصاد مقاومتی در مناطق روستایی ارائه دهد.

جایگاه، روستا، اقتصاد مقاومتی،