تحلیل و آسیب شناسی مخاطرات محیطی (مطالعه موردی: زلزله بخش شنبه و طسوج)

مخاطرات محیطی به عنوان یک بحران اجتماعي یا نوعي وضعيت فشار جمعي همواره به عنوان تهديدي جدی علیه جوامع مطرح بوده¬اند و زلزله به عنوان یکی از بلایای طبیعی، همواره در زمينه¬هاي مربوط به توسعه جامعه مطرح و خسارت هاي ناشي از آن، به رغم بهبود ظرفیت ها در مقوله هاي مخاطرات و فناوری، به طور روزافزوني در حال رشد است. عواقب ناشي از زلزله، چه از لحاظ تكرار و چه از لحاظ صدمه هايي كه به همراه دارد، جامعه را تحت تأثير خود قرار مي دهند. زيرا از يك سو به كمبود يا فقدان امنيت براي ساكنان در معرض خطر دامن مي زنند و از سوي ديگر موجب كاهش مقابله با خطر آنها براي نيل به توسعه پايدار مي گردند. این امر لزوم برنامه ریزی و اتخاذ تدابیر لازم برای مقابله و کاهش آثار سوء این بلایا را ضرورت بخشیده است. بر همین اساس این پژوهش بر آن است تا با تکیه بر مطالعات اسنادی و مشاهدات میدانی به آسیب شناسی مخاطرات¬محیطی در بخش شنبه و طسوج بپردازد. یافته ها نشان می دهد محدوده ایی که بیشترین تخریب را در اثر وقوع زلزله داشته اند به صورت نواری باریک و طویل روستاهای ناصری، سنا، چاهگاه، درویشی، باغان، اسماعیل محمودی و شهر شنبه را در برگرفته است و در این میان تعداد 32 آبادی به شدت تحت تاثیر زلزله قرار گرفتند. طبق شواهد و مدارک مستند مهندسی زلزله، استان بوشهر یکی از زلزله خیز ترین استان های ایران به شمار می رود که وقوع یک زلزله مخرب می تواند آثار و پیامدهای جانی، مالی، عمرانی، سیاسی و اجتماعی گسترده ای داشته باشد. فائق آمدن بر این بحران های احتمالی مستلزم برنامه ریزی و انجام اقدامات راهبردی در سطوح مختلف مدیریتی است که می بایست در طرح های کلان مدیریتی کشور تعبیه گردد.

مخاطرات محیطی، زلزله، بخش شنبه و طسوج