چکیده :

با عنایت به اهمیت غلات در اقتصاد کشاورزی، پژوهش حاضر قصد دارد جهت بهره برداری صحیح و مطلوب تر برنامه ریزان و تصمیم گیران از ظرفیت های بالقوه و غنی در کشور، با تکیه بر روش هاي کمي به سطح بندي و مقایسه استان های کشور در کشت و تولید غلات بپردازد تا ضمن ارزیابی عملکرد آن ها، درجه برخورداری و میزان محرومیت مناطق نیز مورد تحلیل قرار گیرد. این بررسی با استفاده از منابع اسنادی سال 1390، درصدد است تا میزان توسعه کشاورزی (با تاکید بر غلات) را براي 31 استان کشور که بعنوان جامعه آماری انتخاب گردیده¬اند با استفاده از مدل تاپسیس و نرم افزارهای Excel وSpss با رویکردی توصیفی- تحلیلی، مورد ارزیابی قرار دهد. تحلیل سطح توسعه¬یافتگی مناطق مورد پژوهش حاکی از وجود شکاف عمیقی بین استان¬های کشور است. بطوری که استان¬های خوزستان با 96/0 و فارس با ضریب 82/0 به لحاظ کشت و تولید غلات در سطحی بسیار توسعه¬یافته قرار داشته¬اند. در نقطه مقابل استان¬های کرمانشاه، مازنداران، همدان، گلستان، خراسان رضوی، کردستان و آذربایجان¬شرقی دارای توسعه متوسط و استان¬های آذربایجان¬غربی، لرستان، اردبیل، مرکزی، زنجان، گیلان، قزوین و کرمان در جرگه مناطق محروم قرار داشته اند. همچنین نتایج گواه این مطلب است که 13 استان هرمزگان، البرز، قم، یزد، خراسان جنوبی، سمنان، بوشهر، چهارمهال، سیستان و بلوچستان، کهکیلویه و بویراحمد، اصفهان، خراسان شمالی، ایلام و تهران با ضریب متوسط 7/0 در رده مناطق بسیار محروم قرار دارند. این بررسی معتقد است تنوع اقلیمی و توان اکولوژیکی کشور و همچنین جایگاه مهم غلات در سلامت آحاد جامعه ایجاب می کند متولیان امر ضمن کسب شناخت همه جانبه، برنامه ریزی دقیق و مدیریت هدفمند، با بکارگیری روش های علمي بستر لازم جهت ارتقای تولید و نیل به خودکفایی در تهیه غلات کشور را فراهم سازند.

کلید واژگان :

استان های کشور، غلات، تاپسیس



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک