بخش عمده‌اي از معضلات زيست‌محيطي موجود ريشه در فقدان آگاهي هاي لازم و ضعف فرهنگي در زمينه ارتباط انسان و طبيعت دارد و در واقع نوعي مشكل فرهنگي محسوب مي‌شود. لذا نيازمند عزم ملي و بين‌المللي براي تقويت فرهنگ حفاظت از محيط زيست در سطح اقشار مختلف جوامع مي‌باشد. در اين راستا آموزش همگاني محيط زيست كليد رويارويي با اين مشكل فرهنگي و رويكردي پيشگيرانه و اثربخش در جهت ارتقاي آگاهي هاي زيست محيطي مي‌باشد. سابقه آموزش محيط زيست در دنيا ودرحوزه آموزش همگاني محيط زيست به سال 1972 و كنفرانس سازمان ملل متحد با عنوان محيط زيست انساني و توسعه در سوئد بازمي‌گردد، اين كنفرانس اولين تلاش جمعي 113 كشور جهان براي تأكيد بر نقش آموزش و آگاه كردن مردم نسبت به مسايل محيط زيستي بود پس از آن نيز اقدامات مؤثري در اين زمينه انجام شد. در سال 1992 نيز، پس از برگزاري كنفرانس محيط زيست و توسعه در ريودوژانيرو برزيل و تدوين دستور كار 21 بر ضرورت ايجاد و تداوم يك نهضت آموزشي با هدف تغيير رفتار و اصلاح بينش عمومي نسبت به محيط زيست به عنوان مقدمه‌ي عمل براي دستيابي به توسعه‌ي پايدار تأكيد شد. هم‌اكنون نيز در دهه‌‌اي قرار داريم كه از سوي سازمان ملل متحد به عنوان دهه آموزش براي محيط زيست و توسعه پايدار نامگذاري شده است.
کلید واژگان :آموزش، محیط زیست، فرهنگ، بین الملل، توسعه پایدار.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک
جزئیات مقاله
- کد شناسه : 6142813713929693
- سال انتشار : 1393
- نوع مقاله : مقاله کامل پذیرفته شده در کنفرانس ها
- زبان : فارسی
- محل پذیرش : اولین کنفرانس بین المللی یافته های نوین در علوم کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست
- برگزار کنندگان : کنوانسیون بازل و انجمن توسعه و ترویج علوم و فنون نوین
- تاریخ ثبت : 1394/01/15 13:15:39
- ثبت کننده : مهدی بهروش
- تعداد بازدید : 356
- تعداد فروش : 0