اين پژوهش به بررسي رابطه بين سبک های تدريس با ویژگی های پنج عاملی شخصيتي در بین معلمان مدارس هوشمند پرداخته است. روش تحقيق، توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل کليه ي معلمان زن و مرد مقطع راهنمايي شهرستان لردگان در سال تحصيلي 92-91 بوده، که مجموعاً 461 نفر مي باشند. با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب با حجم 207 معلم به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسش¬نامه استاندارد سبک تدريس TSA)) و پرسش نامه پنج عامل بزرگ شخصيت (FFI-NEO) بود. داده هاي اين پژوهش در دو سطح آمار توصيفي از قبيل فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار و همچنين از آمار استنباطي از قبيل آزمون خي دو، آزمون t مستقل و آزمون تحليل واريانس يک طرفه مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. یافته ها نشان داد: سبک هاي تدريس با ويژگي هاي شخصيتي از قبیل، برون گرايي، تجربه گرايي، توافق¬پذيري و وجدان گرايي رابطه معناداري دارد ولی با ويژگي شخصيتي روان رنجوري رابطه معناداري ندارد. ويژگي هاي شخصيتي از قبيل روان رنجوري، برون¬گرايي، توافق پذيري با معلمان داراي تحصيلات فوق ديپلم، کارشناسي و کارشناسي ارشد تفاوت معناداري ندارد. ولي ويژگي¬هاي شخصيتي از قبيل تجربه گرايي و وجدان گرايي با معلمان داراي تحصيلات فوق ديپلم، کارشناسي و کارشناسي ارشد تفاوت معناداري دارد.
کلید واژگان :سبک های تدريس؛ ویژگی های شخصيتي؛ مدل پنج عاملی؛ مدارس هوشمند
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک