چکیده :

از مهمترین و در عین حال رایج ترین تمهیدات فیزیولوژی پس از برداشت گیاهان دارویی عملیات خشک کردن اندامهای گیاهی (دارویی) جمع آوری شده می¬باشد. کمیت و کیفیت مواد موثره گیاهان دارویی بسته به روش¬های مختلف خشک کردن و نیز به دماهای مختلف خشک کردن دارد. بدین منظور آزمایشی برای بدست آوردن بهترین روش خشک کردن، دمای مناسب خشک کردن و مرحله رشدی اندام جمع آوری شده، جهت استحصال اسانس، بر روی گیاه دارویی رزماری (Rosmarinus officinalis L.) براساس طرح کامل تصادفی در آزمایشگاه علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. تیمارها شامل اندام تازه (بدون خشک کردن)، خشک کردن در شرایط اتاق و دماهای (30،35،40،45) درجه سانتیگراد، بر روی پیکره رویشی جمع آوری شده در مرحله قبل از گلدهی و زمانی که پیکره رویشی به بذر نشسته بود انجام گرفت. اسانس از اندام¬هاي هوايي (برگ¬ها) به روش تقطير با آب استخراج شد. تیمارها بر اساس جدول تجزیه واریانس در سطح 1% روی درصد اسانس تفاوت معنی¬دار داشتند. مقدار اسانس اندام تازه پیکره رویشی قبل از گلدهی دارای بیشترین مقدار (005/2درصد) و تیمار پیکره رویشی به بذر نشسته خشک شده در دمای 45 درجه سانتیگراد دارای کمترین مقدار (570/0درصد) بود. نتایج نشان داد که روش خشک کردن و نیز دماهای مختلف خشک کردن و مرحله رشدی گیاه دارویی رزماری می¬تواند بر روی درصد اسانس تاثیر داشته باشد.

کلید واژگان :

فیزیولوژی پس از برداشت، اسانس، رزماری (Rosmarinus officinalis L.)، خشک کردن



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک