چکیده :

افزایش روز افزون جمعیت و نیاز به تامین غذا، توجه کشورهای مختلف را برای استفاده از پروتئین غنی آبزیان جلب نموده است که پرورش ماهیان یکی از راه های تامین غذای جمعیت انسانی می باشد. پیشرفت چشمگیر صنعت پرورش ماهی در ایران طی سال های اخیر و قابلیت پرورش انواع ماهیان آب شیرین و دریایی می تواند بخش عمده ای از پروتئین حیوانی را در کشور تامین کند. اگرچه مصرف سرانه ماهی در ایران در حدود 8 کیلوگرم می باشد، اما می توان با پرورش گونه های بومی نظیر شیربت و بنی و وارد نمودن گونه های پرورشی جهان مانند کپور ماهیان هندی و تیلاپیا پروتئین بیشتری در اختیار مصرف کنندگان محصولات شیلاتی قرار گیرد. کپور ماهیان بزرگ هندی به ویژه سه گونه کاتلا، روهو و مریگال از کپور ماهیان سریع الرشد خوراکی با ارزشی هستند که در طی قرن ها در ایالات شمال شرقی هند پرورش داده می شدند و نه تنها در هند شهرت عمومی دارند، بلکه در سایر کشورها از جمله تایلند، برمه، فیلیپین، ژاپن و شوروی سابق نیز مورد توجه می باشند. کپور ماهیان هندی از اهميت اقتصادي و پرورشي در دنيا برخوردار است و آگاهي از توليد مثل آن، کليدي براي مديريت موفق ماهيان هندي در محيط طبيعي و آبزي پروري مي باشد. میزان رشد ماهی روهو در آب و هوای گرم (از جمله خوزستان) و با تکیه بر غذای مناسب جهت رشد آن بهتر از سایر مناطق است و همچنین از نظر شکل ظاهری نیز از بازار پسندی خوبی دارا می باشد.

کلید واژگان :

ماهیان گرمابی، کپور ماهیان هندی، پرورش، ایران



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک