بررسی سبک مراودات مدیران جامعه اسلامی در سیره علوی بر اساس نامه امام علی (عليه السلام) به مالك اشتر(مطالعه موردی: دانشگاه هنر اصفهان)

توجه به منابع انسانی و تعامل و مراوده عادلانه با آنها، مؤلفه¬های سازمانی بسیاری را نظیر: رضایت شغلی، تعهد، انگیزش، هویت سازمانی، عجین شدن با شغل، اعتماد سازمانی، وفاداری، روحیه، ترک خدمت، رفتارهای سیاسی منفی، غیبت و کلیه رفتارهای شهروندی و غیر شهروندی، تحت تأثیر قرار می¬دهد و همه این عوامل بر عملکرد و بازدهی اقتصادی و سوددهی سازمان تأثیر بسزایی دارد. در این مقاله ضمن بیان اهمیت و جایگاه منابع انسانی و دیدگاه اسلام راجع به آن، شاخص¬های عدالت مراوده¬ای از نامه 53 نهج البلاغه، استخراج گردیده و میزان اجرای آنها در دانشگاه هنر اصفهان مورد بررسی قرار گرفته است. نوع اين پژوهش، توصيفي- پیمایشی بوده و پرسش¬های این پژوهش با استفاده از داده‌هاي حاصل از پرسشنامه محقق ساخته آزمون شده است. برای این منظور از کل جامعه آماری (252نفر)، 110 نمونه انتخاب و پرسشنامه‌ها توسط این افراد، تکمیل گردیده است؛ نمونه مذکور، بصورت نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌بندی شده انتخاب و با استفاده از روش¬های آمار استنباطی شامل: t تک متغیره، تحليل واریانس چند متغيره مانوا و آزمون LSD تجزیه و تحلیل شده است. نتایج این پژوهش بیان می¬دارد که شاخص¬های عدالت مراوده¬ای، کمتر از سطح متوسط در دانشگاه هنر اصفهان اجرا شده است. همچنین مطرح شد که احتمالاً عامل تحصیلات به عنوان یک عامل کلیدی در نظرسنجی¬ها نقش داشته است و در اکثر آزمون¬های مقایسه¬ای، روند آن حفظ شده است. به این صورت که با افزایش سطح تحصیلات، نظر کارکنان به سمت عدم اجرای عدالت مراوده¬ای در دانشگاه هنر اصفهان سوق پیدا کرده است.

مدیریت اسلامی، مدیریت منابع انسانی، عدالت سازمانی، عدالت مراوده¬ای