اين آزمايش به صورت كرتهاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوكهاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعهاي واقع در شهرستان
ساري در سال 1390 اجرا شد. ژنوتيپهاي كم محصول طارم محلي و طارم هاشمي و پر محصول شيرودي و ندا به عنوان عامل
اصلي و چهار سطح تقسيط نيتروژن در مراحل ابتداي نشاكاري، ابتداي پنجهدهي، ظهور خوشه آغازين و خوشهدهي كامل به عنوان
عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد تعداد پنجه بارور در كپه و تعداد خوشه در متر مربع در ارقام شيرودي و ندا حداكثر بود. بيشترين
شاخص برداشت براي رقم ندا مشاهده شد. بيشترين تعداد خوشه در متر مربع، تعداد كل خوشهچه در خوشه، وزن هزار دانه و
شاخص برداشت در سطح اول تقسيط و كمترين آنها در سطح چهارم تقسيط نيتروژن حاصل گرديد. بنابراين سطح اول تقسيط
نيتروژن كارايي بالاتري داشت.
