چکیده :

اين آزمایش به صورت کرت‌های‌ خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشي واقع در شهرستان نكا در سال 1390 اجرا شد. سيستم‌هاي كاشت رايج منطقه (سنتي)، بهبود يافته و سيستم نوين كاشت يا SRI (تلفيقي از سيستم بهبود يافته و اكولوژيك) به عنوان عامل اصلي و ژنوتيپ‌هاي پابلند سنگ طارم و طارم هاشمي و پاكوتاه ندا و شيرودي به عنوان عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد بيشترين عملكرد دانه تحت سيستم بهبود يافته و كمترين عملكرد دانه براي سيستم SRI و سنتي توليد گرديد. بيشترين غلظت نيتروژن دانه تحت سيستم‌هاي بهبود يافته و SRI حاصل گرديد. غلظت پتاسيم و فسفر دانه تحت سيستم SRI بيشترين و تحت سيستم سنتي كمترين بود. ارقام ندا و شيرودي داراي حداكثر عملكرد دانه، شاخص برداشت و غلظت نيتروژن كاه بودند. بيشترين غلظت پتاسيم دانه و كاه و غلظت فسفر دانه براي رقم شيرودي به دست آمد. بالاترين غلظت نيتروژن دانه در رقم طارم هاشمي و شيرودي و پائينترين غلظت نيتروژن دانه براي رقم سنگ طارم به دست آمد. بنابراين سيستم كاشت بهبود يافته و SRI به علت افزايش عملكرد دانه و غلظت نيتروژن، پتاسيم و فسفر دانه ژنوتيپ‌هاي برنج به عنوان سيستم كاشت مناسب تعيين گرديد.

کلید واژگان :

رقم، سيستم كاشت، غلظت نيتروژن، غلظت پتاسيم، غلظت فسفر.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک