چکیده :

این آزمايش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه مازندران در سال‌هاي 1389 و 1390 اجرا شد. سه روش كاربرد پتاسيم (مصرف خاکی، محلول¬پاشی و ترکیبی از این دو روش) به عنوان عامل اصلي و مقادير سولفات پتاسیم (50، 70 و 100 كيلوگرم كاربرد خاكي و 14/1، 28/2 و 5/3 كيلوگرم به صورت محلول‌پاشي) به عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد با افزايش كاربرد پتاسیم، تعداد شاخه¬های فرعی در گیاه، تعداد غلاف در گیاه، وزن 100 دانه و عملکرد دانه در گیاه افزايش يافت. همچنين مصرف توام پتاسيم به شکل خاکی و محلول¬پاشی بهترین روش كاربرد پتاسیم بود و موجب افزایش تعداد شاخه فرعي، تعداد غلاف در گیاه، وزن 100 دانه و عملکرد دانه در گیاه شد. اثر متقابل بین سطوح و روش‌های مختلف کاربرد پتاسیم موجب افزایش تعداد شاخه فرعي، تعداد غلاف در گیاه، وزن 100 دانه و عملکرد دانه در گیاه شد.

کلید واژگان :

باقلا، پتاسیم، عملکرد دانه، محلول‌پاشي.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک