بررسی اثرات سن نشاء و مقادیر پتاسیم بر صفات مرفولوژیکی وابسته به ورس و عملکرد دانه برنج رقم طارم

به منظور بررسی اثرات سن نشاء و مقادیر پتاسیم بر صفات مرفولوژیکی وابسته به ورس و عملکرد دانه برنج رقم طارم، آزمايشي به صورت كرت هاي يكبار خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در 4 تكرار در سال زراعي 1388 در شهرستان بهشهر اجرا شد. به طوري كه سن نشاء به عنوان فاکتور اصلی که به ترتیب برابر 20، 30 و 40 روزه بود و فاکتور فرعی نیز مقادیر پتاسیم در 4 سطح شامل 0 ، 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار پتاس خالص به فرم کلرور پتاسیم که در دو مرحله و به میزان 50 درصد قبل از نشاءکاری و 50 درصد در زمان ظهور خوشه های آغازین مصرف شد. نتايج نشان داد طول میانگره 4، قطر میانگره 3 و حرکت خمش میانگره 3 در سطح احتمال یک درصد و صفات قطر میانگره 4، حرکت خمش میانگره 4 و عملکرد دانه در سطح احتمال 5 درصد تحت تاثیر سن نشاء قرار گرفتند، به طوری که کوتاهترین ارتفاع بوته، طول میانگره 3 و 4، قطر میانگره 3 و 4، حرکت خمش میانگره 3و 4 و عملکرد دانه در سن نشاء 20 روزه حاصل شد. تنها طول میانگره 4 تحت تاثیر مقادیر پتاسیم در سطح احتمال 5 درصد قرار گرفت، بلندترین ارتفاع گیاه، طول میانگره 3 و 4، قطر میانگره 3 و 4، حرکت خمش میانگره 3 و 4 و عملکرد دانه با مصرف 180 کیلوگرم پتاسیم در هکتار بدست آمد و صفات طول میانگره 4 و عملکرد دانه تحت تاثیر اثر متقابل سن نشاء × مقادیر پتاسیم در سطح احتمال 5 درصد قرار گرفتند، با توجه به نتایج بدست آمد سن نشاء 40 روزه و کود پتاسیم به میزان 180 کیلوگرم درهکتار بهترین تیمار بودند.

برنج، سن نشاء، پتاسیم، حركت خمش ميانگره 3 و 4 و عملكرد دانه.