آينده‌پژوهي سياسي در عصر جهاني‌سازي

شناخت آينده، كم كردن از ابهامات آن و بيش‌تر نمودن اطلاعات راجع به فردا از خصوصيات ذاتي انسان است. يكي از عجايب طبيعت اين است كه انسان در حالي كه در تونل زمان به پيش مي‌رود، آگاهي او از گذشته بيش‌تر مي‌شود در حالي كه او نياز به داشتن دانايي نسبت به آينده دارد. از اين رو، آينده پژوهي به منزله‌ي يك حوزه‌ي ميان رشته‌اي، امكان شناسايي رويدادها و روندهاي موثر در شكل‌گيري تحولات آينده و دست‌يابي به تصويري روشن از آينده را فراهم مي‌كند. از آن جا كه براي زمان آينده نمي‌توان محدوده‌ي استانداردي در نظر گرفت و تجربه نيز نشان داده است كه موفقيت سازمان‌ها در گرو درك سريع متغيرهاي محيطي و پيش‌بيني تهدايدات و فرصت‌ها و احراز آمادگي‌هاي لازم است در اين مقاله نيز سعي بر آن است تا ضرورت به كارگيري آينده پژوهي به منزله‌ي يك قلمرو ميان رشته‌اي در مطالعات علوم سياسي با توجه به روند جهاني‌سازي نشان داده شود. روند تحولات سياسي در عصر حاضر لزوم آينده شناسي را بيش از پيش برجسته نموده و بيان‌گر آن است اطلاع نسبي از آن چه كه ممكن است در آينده اتفاق بيافتد ضروري به نظر مي‌رسد. در اين مقاله نيز سعي بر آن است تا آينده پژوهي سياسي بر مبناي جهاني‌سازي تبيين گردد.

آينده پژوهشي، سياست، جهاني سازي