این پژوهش در پی ترسیم پهنه بندی آسیب پذیری بافت بخش مرکزی شهر بجنورد در برابر زلزله و شناسایی زمینه ها و عوامل موثر بر آن می باشد. روش کسب داده ها در این پژوهش ، اسنادی- کتابخانه ای و برداشت میدانی می باشد. در انجام این پژوهش تعداد 11 شاخص انتخاب گردیده و پس از گردآوری داده های مورد نیاز و سپس تشکیل پایگاه اطلاعاتی لازم در محیط نرم افزار GIS، به بررسی آسیب پذیری بافت بخش مرکزی شهر بجنورد در برابر زلزله بر اساس هر کدام از شاخص ها پرداخته شده و پس از مقایسه دو دویی شاخص ها با یکدیگر از طریق مدل AHP و نرم افزار EXPERT CHOICE، وزن نهایی هر کدام از شاخص ها مشخص گردیده و در نهایت نقشه پهنه بندی آسیب پذیری بافت محدوده مورد مطالعه در برابر زلزله بر اساس ترکیب شاخص ها ترسیم شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که شاخص های مؤثر در آسیب پذیری بافت محدوده، بالا بودن تعداد همسایگی های ابنیه و پایین بودن تعداد بر قطعه زمین، عمر زیاد سازه ها و کیفیت پایین ابنیه و نیز بالا بودن ضریب اشغال قطعه زمین و تا حدودی عرض کم معبر روبروی سازه می باشند. همچنین مشخص گردید که حدود 66 درصد از قطعات تشکیل دهنده بافت بخش مرکزی شهر بجنورد، جزء قطعات با آسیب پذیری زیاد و نسبتاً زیاد بوده و تنها 65/5 درصد جزء قطعات با آسیب پذیری کم می باشد.
کلید واژگان :آسیب پذیری، بافت، زلزله، بخش مرکزی، بجنورد.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک