بررسی جغرافیایی کاهش مخاطرات محیطی در راستای توسعه پایدار

انسان از آغاز حیات با بلایای طبیعی مواجه بوده است، مخاطرات محیطی از دیر باز بعنوان مخرب‌ترین عوامل آسیب‌رسان به انسان، جامعه و زیست‌گاهش مطرح بوده‌اند. و این بلایا معمولاً شامل: زلزله، رانش زمین، آتشفشان، سیل، طوفان، خشکسالی و... است. یکی از مهمترین عوامل افزایش روز‌افزون اینگونه مخاطرات در قرن بیستم دست‌اندازی بیش از پیش انسان به منابع طبیعی و تغییر کاربری اراضی بوده است. بلایای طبیعی، نه فقط جان میلیون‌ها انسان بی‌گناه و اغلب فقیر را گرفته و خسارتهای اقتصادی و اجتماعی زیادی به بار می‌آورد، بلکه تهدیدی فراروی جامعه بین‌المللی نیز می‌باشد. " آسیب‌پذیری طبیعی و انسانی" اصطلاحی است که به تازگی معرفی شده است و توجه به آن در کاهش آسیب‌پذیری و صدمات بلایای طبیعی مؤثر است. این پژوهش پس از بررسی مخاطرات طبیعی و آسیب‌پذیری، آنگاه به بررسی روش‌های کاهش آسیب‌پذیری می‌پردازد و در نهایت بهترین راه حل در رابطه مذکور را که پارادایم ترکیبی یعنی توسعه‌ پایدار می‌باشد را پیشنهاد می‌نماید.

جغرافیا، مخاطرات محیطی، آسیب‌پذیری، بلای طبیعی، توسعه پایدار.