زمان مناسب برای افراط و تفریط در تبلیغات (نقش انتظارات مشتری و خوشنامی برند محصول در تعیین کیفیت واقعی و تبلیغ شده محصول )

هدف از این پژوهش تحلیل این موضوع است که چرا برخی شرکت ها کیفیت محصول را در سطحی متفاوت از کیفیت واقعی یک محصول تبلیغ می کنند.با در نظر گرفتن تاثیرات متقابل کیفیت محصول و تبلیغ آن یک مدل پویا از انتظارات مشتری در خصوص کیفیت محصول و بوجود آوردن خوشنامی برند محصول برای تععین ارزشهای مطلوب در رابطه با متغییرهای تصمیم گیری ایجاد می کنیم .شاخصهای این مدل بر اساس ادبیات پیشین تعیین می گردندوبرای رسیدن به راه حل از تکنیک های کمی استفاده می کنیم .سپس شرایطی را بررسی کردیم که یک شرکت تحت آن شرایط اغراق یا پرسروصداکردن محصول را مطلوب خواهد یافت .نتایج نشان می دهند که کیفیت را می توان دربازارهایی که شاخصه آنها حساسیت قیمت بالا حساسیت کیفیت پایین هستند را دست بالا تبلیغ کرد که همین مطلب نشانگر نیاز به وفاداری از جانب مشتریان مدیران رده بالا و مقامات نظارتی در چنین شرایط بازاری می باشد.این امر حائز اهمیت است زیرا منابع نظارتی رایج برای کاهش اقدامات اغواکننده در خصوص تبلیغ ناکافی می باشند .علاوه بر آن قانون تبلیغات اغواکننده بعضی از ادعاهای تبلیغاتی در این خصوص که احتمال دارد آنها به مصرف کنندگان یا رقیبان ضرر برسانند را منع می کند .همچنین نگلر نشان می دهد که تبلیغات فریب دهنده باعث ضرر در شبکه رفاه اجتماعی شده و یک سیاست همگانی که به طور موثر از فریب دادن جلوگیری می کند رفاه اجتماعی را ارتقا خواهد داد.

تبلیغات ٰ کیفیت محصول ٰ برند