امنیت غذایی و توسعه پایدار کشاورزی و منابع طبیعی

توجه به امنیت غذایی و توسعه پایدار در بخش تولیدات کشاورزی و منابع طبیعی ضروری است و توجه به امنیت پایدار غذایی موجب توسعه اقتصادی در بخش تولیدات می شود و مسلما بدون حفاظت از منابع آب، خاك، جنگل، مرتع و بهره برداری بهینه از آنها نمی توان به توسعه پایدار و تولید مطمئنی در کشاورزی دست یافت . هر چند برخی از موانع، تهدیدها و راهکارهای مرتبط با امنیت غذایی و توسعه پایدار وجود دارد ولی بهبود و اصلاح ساختارهای بخش کشاورزی، خروج از شکل سنتی و مکانیزه کردن فرآیندها، افزایش کمی و کیفی تولید محصولات کشاورزی و جلوگیری از اقدامات سودجویان در اراضی ملی از مهمترین راهکارهای رسیدن به توسعه پایدار است . این مهم به خاطر اهمیت و جایگاهی که بخش کشاورزی در تأمین امنیت غذایی، اشتغال دائمی و فصلی اقشار وسیعی از مردم و یا تأمین مواد اولیه یا کالای واسطهای مورد نیاز دیگر بخشهای اقتصادی دارد، تحول کمی و کیفی وسیعی در تولیدات دامی و خودکفایی در انواع محصولات دامی را محقق میسازد. برای تامین امنیت غذایی در یک کشور و نظام اجتماعی باید سازمانها و نهادها با هم همکاری داشته باشند و با هماهنگی یک سازمان متولی امنیت غذایی، بر تولید یا واردات مواد و محصولات غذایی، آموزش، تبلیغ و آگاهی دادن به جامعه و سیاستگذاریهای کلان اقتصادی نقش ایفا کنند. در این راستا باید در عرصه کشاورزی، تفکر علمی آکادمیک را با تجربه اجرایی تلفیق کرد و برنامه جامعی برای حفظ محیط زیست و منابع طبیعی به عنوان بستر حیات در نظرگرفت و به اجرا گذاشت.

امنیت غذایی، توسعه پایدار، کشاورزی و منابع طبیعی