تبیین جایگاه و کارکردهای مهندسی ارزش در تحقق برنامه جامع بهره وری و توسعه اشتغال پایدار

در جامعه امروزه ایران مبحث اشتغال و پیچیدگی های آن توجه بسیاری از دولتمردان، کارشناسان و حتی سیاست مداران را به خود جلب کرده است. واقعیت این است که امروزه برای پرداختن به اشتغال پایدار و تولید سیستم های سنتی کار ساز نیستند، و از طرفی چند سالی است که بحث پیرامون توسعه همه جانبه کشور از طریق بهبود بهره وری جای خود را در میدان مباحث علمی و اجتماعی کشور باز کرده است. لذا در راستای پیاده سازی و دستیابی به اهداف برنامه جامع بهره وری از جمله توسعه پایدار و ایجاد اشتغال، معرفی ابزارهای مؤثر امری ضروری است. یکی از ابزارهای مناسب جهت افزایش بهره وری متد مهندسی ارزش است که از طریق آن، رسیدن به اهدافی چون کاهش هزینه های سرمایه گذاری، بهبود و بهینه سازی فرآیندهای طراحی، ارتقای کیفیت وکمیت، کاهش قیمت تمام شده، کاهش ضایعات، ارتقای شاخصهای بهره وری و ارتقای سطح عملکرد نیروی انسانی و در نتیجه بهبود فضای کسب و کار و توسعه اشتغال پایدار میسر است، لذا با بکارگیری مهندسی ارزش، میتوان گام بزرگی در راستای اجرا و بهبود بهره وری برداشت. در واقع مهندسی ارزش به معنای اصلاح نظام بهره وری است که کاهش هزینه ها و بالا بردن کیفیت محصول را به دنبال دارد. در این مقاله تلاش شده است تا به طور مختصر قابلیت های مهندسی ارزش و نقش سازنده آن در راستای پیاده سازی برنامه جامع بهره وری و در نتیجه بهبود فضای کسب و کار و توسعه اشتغال پایدار مورد ارزیابی قرار گیرد.

اشتغال پایدار، مهندسی ارزش، بهره وری، کاهش هزینه ها، توسعه