تحلیل کاربری اراضی شهر عسلویه از منظر پدافند غیر عامل

از مهم ترين موضوعاتى كه در هنگام طراحى و برنامه ريزى مناطق و شهرها براى فراهم نمودن ايمنى و امنيت و كاهش بحران و همچنين كاستن از آثار مخرب بحران ها بايد مد نظر قرار گيرد، رعايت ملاحظات و اصول پدافند غير عامل است. سرزمين ايران به دليل موقعيت خاص جغرافيايى و سياسى خود، همواره در طول تاريخ شاهد بلاياى طبيعى و غير طبيعى(جنگ و..)بسيارى بوده و خسارات مالى و انسانى فراوانى را متحمل شده است. شاهد اين مدعا حملات متعدد دشمن در طول جنگ تحميلی به مناطق و شهرهای استراتژيک كشور است. از اينرو برنامه ريزی با رويکرد پدافند غير عامل برای كشور ما و به ويژه برای مناطق و شهرهای استراتژيک حائز اهميت دو چندان است. شهر عسلويه و منطقه ويژه اقتصادی انرژی پارس، يکی از اين شهرها و مناطق استراتژيک كشور به حساب می آيند. اين پژوهش با روش توصيفی - تحليلی به بررسی نظام كاربریها در شهر عسلويه و منطقه ويژه اقتصادی پارس با بهره گيری از ماتريس كارور و بر اساس معيارهای شش گانه اهميت و حساسيت، قابليت دسترسی، قابليت مرمت و احيای مجدد، آسيبپذيری، تأثيرپذيری و قابليت كشف به شناسايی جايگاه امنيتی هر يک از كاربری ها و فعاليت ها پرداخته است. نتايج اين ماتريس در ارزيابی كاربریهای شهر عسلويه نشان می دهد كه بيشتر نظام كاربری ها در وضعيت حساس و نهاد فرمانداری )مركزيت نظام تصميمگيری و حل بحران( در وضعيت حياتی قرار دارد. اين فرآيند برای منطقه ويژه اقتصادی حائز اهميت دو چندان است و اكثر كاربری های مورد بررسی در وضعيت حياتی قرار دارند. چاههای گاز (منبع استخراج)، شبکههای انتقال نفت و گاز، اسکله ها و سامانه های بارگيری دارای بالاترين ارزش در ملاحظات دفاعی ارزيابی گرديده اند. در اين راستا پيشنهاد میگردد كه در نظام مديريت شهری (عسلويه) و منطقه اقتصادی پارس متناسب با اهميت و توان هر يک از كاربری ها، ملاحظات امنيتی بيش از پيش مورد توجه قرار گيرد.

امنيت شهرى - منطقه ای ، پدافند غيرعامل، منطقه ويژه اقتصادی پارس، عسلويه.