چکیده :

بررسي اين تغييرات نشخواركنندگان كه روند اتصال رويان و تشكيل جفت در مقايسه با ساير گونه ها كندتر مي باشد اهميت بيشتري مي يابد. هدف از اين بررسي تعيين ميزان كلسيم در مايع رحمي و سرم خون گاوميش هاي غير آبستن در مراحل مختلف چرخة استروس مي باشد. براي اين منظور تعداد 180 دستگاه تناسلي و نمونة خون گاوميش مادة كشتاري در پاييز و زمستان سال 1392 از كشتارگاه صنعتي اروميه جمع آوري گرديد. وضعيت توليد مثلي هر دام و مرحله چرخة استروس آن با توجه به ساختارهاي روي تخمدان آن ها و چگونگي قوام رحم مشخص شد و سرم و مايع رحمي جمع آوري گرديد و ميزان كلسيم سرم و مايع رحمي با استفاده از دستگاه اسپكتروفوتومتر اندازه گيري شد. بررسي ما نشان 11/69 ) و كمترين ميزان آن مربوط به گروه استروس mg/dL) داد كه بيشترين ميزان ميانگين كلسيم سرم مربوط به گروه دي استروس بود. همچنين بيشترين ميزان ميانگين كلسيم ترشحات مايعات رحمي (P< 0/ بود كه از لحاظ آماري كاملا معني دار ( 05 (mg/dL8/87) 3/15 ) بود كه از لحاظ آماري كاملا mg/dL) 8/63 ) و كمترين ميزان آن مربوط به گروه استروس mg/dL) مربوط به گروه دي استروس بود. به نظر ميرسد ميزان كلسيم سرم و مايع رحمي با افزايش پروژسترون طي دوره داي استروس همراه بود. اهميت (P< 0/ معني دار ( 01 فيزيولوژيكي اين يون ها در تاثير آنها بر حركت و عمل اسپرماتوزوئيد، كيفيت اووسيت و توانايي زنده ماندن و رشد رويان مي باشد. اين شده شرايط in vitro رشد اولية رويان افزايش مي دهد و ممكن است منجر به بهبود محيط كشت in vivo اطلاعات فهم ما را درباره محيط توليد جنين در شرايط آزمايشگاهي را بهبود بخشد.

کلید واژگان :

كلسيم، مايع رحمي، گاوميش آذري، استروس، دآي استروس



ارزش ریالی : 500000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک