تأثیر ویژگی ارگتیو زبان تالشی بر فراگیری زبان فارسی

در آموزش زبان دوم فرایند فراگیری، همیشه تحت تأثیر زبانِ اول و یا زبان مادری است. یعنی زبان آموز، ویژگی های زبان اول را به زبان دوم تعمیم می دهد، این فرایند به ویژه در مراحل نخست زبان آموزی بیشتر رخ می دهد و در این مراحل زبان آموزان جمله هایی را در زبان دوم تولید می کنند که در قواعد نحوی، صرفی، آوایی و معنایی از زبان اول تأثیر پذیرفته اند. در این مقاله تأثیر ویژگی «ارگتیو» زبانِ تالشی که از ویژگی های منحصر به فرد این زبان است؛ و از این لحاظ با زبان فارسی تفاوتی آشکار دارد در فرایندِ فراگیری زبان فارسی به عنوان زبان دوم در دورۀ ابتدایی، بررسی و تجزیه و تحلیل می شود تا ازین رهگذر مشخص شود که زبان آموزان، به تأثیر از این ویژگی زبان تالشی، چه جملاتی را در زبان فارسی به عنوان زبان دوم تولید می کنند. به عبارت دیگر تعمیم حالت ارگتیو از تالشی به فارسی؛ باعث می¬شود بیشتر چه جملاتی در زبان فارسی تولید شود. از آن جایی که در حالت ارگتیو فعل جمله در زمان گذشته به جای فاعل، با مفعول مطابقت می کند پس باید زبان آموز، جمله هایی را در زبان فارسی تولید بکند که در آن ها فعل با فاعل جمله مطابقت نداشته باشد. برای مثال جمله ای مانندِ «آن ها مرا زد» که در زبان فارسی از نظر نحوی نادرست است باید تحت تأثیر این ویژگی زبان تالشی تولید شده باشد. لذا در این مقاله نخست به گونه ای مختصر ویژگی ارگتیو تالشی بررسی می شود و سپس داده هایی که از نوشته های دانش آموزان دبستانی به دست آمده است و از این لحاظ مشکل دارند و به نظر می رسد دانش آموزان این گونه جمله ها را به تأثیر از ویژگی ارگتیو زبان تالشی، تولید کرده اند؛ بررسی می شود. تا در آموزش زبان فارسی در حوزه های انتشار زبان تالشی، تصمیم های درست و علمی در جهت آموزشِ دانش آموزان تالشی زبان و همچنین اصلاح منابع آموزشی فارسی گرفته شود.

زبان تالشی ؛ ارگتیو ؛ آموزش زبان ؛ زبان اول ؛ زبان دوم