سلامت سازماني و توانمندي منابع انساني (مورد مطالعه: واحد علوم و تحقيقات دانشگاه آزاد اسلامي)

اين مطالعه به منظور بررسي رابطه‌ي سلامت سازماني با توانمندسازي منابع انساني كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات انجام شد. ابزار مورد استفاده پرسشنامه بود كه روايي آن توسط صاحب‌نظران تاييد و پايايي آن توسط ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه شد. جامعه‌ي آماري اين پژوهش مشتمل بر تمامي كاركنان استخدامي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران است. تعداد کل جامعه آماری 900 نفر است. حجم نمونه به كمك روش نمونه گيري جامعه محدود و با استفاده از نمونه برداري در دسترس تعيين گرديده است. در نتيجه نمونه مورد نياز براي انجام اين مطالعه 205 نفر از كاركنان رسمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران خواهد بود. براي تحليل داده‌ها از نرم افزار SPSS18 استفاده شد. نتايج بيانگر آن بود كه تمامي ابعاد سلامت سازماني داراي رابطه مثبت و معناداري با توانمندسازي كاركنان در سطح يك درصد بودند. به عبارتي مي‌توان گفت كه هرچه ميزان سلامت سازماني بالاتر بود، ميزان توانمندي كاركنان افزايش مي‌يابد. هم‌چنين، با توجه به نتايج تحليل رگرسيون مشخص گرديد كه از ميان ابعاد سلامت سازماني، سه بعد روحيه، نوآوري و مشاركت در تصميم‌گيري توانستند 71 درصد از واريانس كل مربوط به توانمندسازي منابع انساني را تبيين نمايند.

سلامت سازماني، توانمندسازي منابع انساني، كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات.