درياي خزر در شمال و خليج فارس و درياي عمان در جنوب كشور يكي از مهمترين موهبت هاي الهي اين سرزمين است.وجود دو خط ساحلي در شمال و جنوب كشور نه تنها موقعيت استراتژيك ما را در منطقه دچار تمايزات ويژه اي كرده بلكه فرصتي براي بهره برداري از منابع طبيعي دريا را فراهم آورده است.در كنار منابع نفت و گاز و همچنين شيلات كه به عنوان مهمترين دستاوردهاي اين دو حوزه مورد توجه است استفاده از ظرفيت هاي گردشگري تحت عنوان جهانگردي وابسته به محيط زيست فرصتي براي كسب درآمد هاي بيشتر است. در اين بين لزوم توجه به اصول توسعه پايدار در راه حفظ منابع طبيعي و همچنين ايجاد فرصت هاي بهره برداري در آينده براي نسل هاي بعدي مورد توجه است.بي ترديد هيچ كشوري نمي تواند بدون در نظر داشتن آينده از منابع طبيعي به شكل يك سويه اي بهره برداري كند. توجه به پايداري در الگوهاي بهره برداري و توسعه؛ به عنوان سنگ بناي اقتصاد سبز مورد توجه است. آب و هواي معتدل شمالي در مقايسه با آب و هواي گرم جنوب كشور شرايطي را فراهم آورده تا گردشگران زمان بيشتري براي بهره برداري از خط ساحلي در اختيار داشته باشند. در اين بين اتخاذ يك برنامه راهبردي و عملياتي مناسب با در نظر گرفتن ظرفيت تحمل منطقه و همچنين توجه به چارچوب هاي توسعه پايدار مي تواند خط ساحلي درياي خزر را در مسير توسعه جهانگردي وابسته به محيط زيست و اقتصاد سبز ياري نمايد.اين مقاله جايگاه درياي خزر را در مسير توسعه جهانگردي وابسته به محيط زيست مورد بررسي قرار مي دهد.
کلید واژگان :درياي خزر،خط ساحلي،جهانگردي،محيط زيست،توسعه پايدار
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک