الزامات بهبود محیط کسب و کار در فرآیند جذب سرمایه گذاری خارجی در ایران

سرمایه گذاری خارجی در قالب مکانیزم تامین مالی و یا انتقالات سرمایه ای بین المللی از یکطرف ظرفیت های تامین مالی اقتصاد را افزایش داده و از طرف دیگر بعنوان یک متغییر عملکردی اقتصاد کلان، ارزبابی و اعتماد سرمایه گذاران بین المللی را به صحت جهت گیری و دورنمای نتایج سیاستگذاری یک اقتصاد تبیین می نماید. جذب منابع پس انداز خارجی در قالب ابزارهای بدهی و یا سرمایه گذاری از طریق مبادلات مالی-تجاری بین المللی انجام شده که بشدت متاثر از بهبود محیط کسب و کار، ارتقاء فضای کار آفرینی، ثبات اجتماعی-سیاسی و نیز مزیت های پایدار اقتصادی یک کشور می باشد. اقتصاد ایران طی 14 سال گذشته با تضعیف مستمر محیط کسب و کار و فضای کارآفرینی مواجه بوده که در کنار بحران های مختلف پولی، مالی، موازنه پرداختها و بخش حقیقی زمینه کاهش قدرت رقابت ملی را در جذب منابع سرمایه ای بین المللی فراهم ساخت. همچنین منابع پس انداز داخلی نیز در یک فرآیند ضد انگیزشی به صورت سرمایه گذاری غیر مولد در بازارهای مالی کم ریسک با درجه نقدپذیری بالا انباشته شده و یا از طریق حساب سرمایه موازنه پرداختها از کشور خارج شده اند. در شرایطی که اقتصاد ایران بشدت نیازمند منابع مالی و سرمایه گذاری پایدار جهت تحقق اهداف کلان رشد پایدار غیرتورمی و ثبات مالی بوده عملا اعمال اصلاحات سیاستی، نهادی، ابزاری و مقرراتی در حوزه اقتصاد کلان ضرور بنظر می رسد، که در کنار بکارگیری یک سیستم هوشمند پایش سرمایه گذاران خارجی زمینه کاهش چالش های احتمالی را فراهم ساخته، که در این تحقیق مراحل و مصادیق آن به تفصیل مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

سرمایه گذاری مستقیم خارجی، بهبود فضای کسب و کار،‌ موانع سرمایه گذاری