تحقیق نشان می دهد، شعر فارسی در کتاب شعر و ادب فارسی، دارای معرفی اغراضی شانزده گانه است. مطالعات بنیادی بیانگراست، قصاید مدحی با وجود همه نکات منفی که دارند، از ذخایر ادبیات هستند. بی تردید از نظر موضوع فنی مهم هستند و با سایر جنبه های شعری در هم تنیده اند. بحث مفاخره در اشعار شاعران گرچه در ذات دارای اهمیت چندانی هم نیست و از باب اخلاق پسندیده نیست، اما در پیشرفت شعر و رشد و توسعه ادبیات اثر کلی داشته است. تحقیق با شیوه منتقدانه، با استناد به سرچشمه هایی مکتوب در دایره ادب فارسی، و با روش برگ برداری انجام شده است.
