تجاری سازی دانشگاها با کشیدن دانشگاها به سمت شرکتهای دانشگاهی و با به کارگیری سیاستهای تجاری سازی

تمایل دانشگاه ها به تشکیل شرکت های دانشگاهی نه تنها به عنوان یکی از نقش های نوین دانشگاه در جامعه مورد توجه است، بلکه خود می تواند راه حلی برای رفع مشکل مالی دانشگاه و به عبارتی استقلال مالی آن به ویژه از دولت به شمار رود. در آمد حاصل از تجاری کردن پژوهش های دانشگاهی از راه تأسیس این نوع شرکت ها می تواند به مراتب از درآمدهای حاصل از شهریه نیز بیشتر باشد. شرکت های دانشگاهی نقش مهمی در کاربردی کردن نتایج تحقیقات دانشگاهی دارند. تشکیل شرکت های دانشگاهی به عنوان یکی از اساسی ترین روش های فعالیت دانشگاه ها در افزایش درآمد و کمک بیشتر به توسعه اقتصادی شناخته شده است. استقلال اقتصادی دانشگاه لازمه استقلال سیاسی آن است. به‌نظر می‌رسد نمی‌توان انتظار داشت که دانشگاه به‌لحاظ مالی تماماً وابسته به دولت باشد اما دولت منویات خود را در دانشگاه دنبال نکند و مدیران مراکز دانشگاهی را منصوب نکند و هیچ دخالتی در امور دانشگاه نداشته باشد. از سوی دیگر، راهبرد کوچک‌سازی دولت و سپردن قلمروهای مختلف اجتماعی به مردم و بخش خصوصی علاوه بر مزایای بسیار مهمی نظیر چابک‌سازی دولت، جلب مشارکت مردمی، و تقویت بخش خصوصی سبب کاهش چشمگیر فساد می‌شود. بنابراین، غیردولتی‌سازی دانشگاه که یکی از مراحل‌اش از بین بردن وابستگی مالی دانشگاه به دولت است، اقدام مهمی در راه استقلال دانشگاه می‌توانست باشد. اما اتفاقی که در ایران افتاد این است که دانشگاه‌ها غیردولتی نشده‌اند بلکه با‌وجود دولتی بودن تجاری شده‌اند

شرکتهای دانشگاهی ،تجاریسازی، آموزش، سیاستهای تجاریسازی