بررسی دیدگاه قرآن راجع به صلح و جنگ( با تاكيد بر آموزه هاي نبوي)

قرآن کریم، صلح و سازش را به عنوان یکی از نعمت های بزرگ پروردگار هستی برشمرده است چنانچه در آیه 103 سوره مبارکه بقره، آیات یک و 63 سوره انفال و آیات 9 و 10 سوره حجرات شاهد آن هستیم . مهم تر از تمامی این موارد، آیه 34 سوره نساء است که در آن صلح به عنوان خیر معرفی شده است.در قرآن کریم حتی یک آیه را هم نمی توان یافت که دال بر این باشد که باید به جنگ برخاست و با کشتار، مردم را مجبور به پذیرفتن اسلام کرد تا به اکراه ایمان آورند.امروزه دین اسلام، آماج تهمت های زیادی مبنی بر این که دین خشونت است ؛قرار گرفته است. البته این دیدگاه خشونت آمیز و جنگ محور بودن اسلام به آرای مستشرقان اروپایی باز می گردد که به غلط اسلام و قرآن را مورد تفسیر قرار داده اند.بدیهی است حجم این تهمت زنی در طول سال های اخیر به دلیل حجم گسترده فعالیت های تروریستی سلفی علی الخصوص جنایات سفاکانه ی گروه تروریستی داعش و جبهه النصره در سوریه و عراق و برخی کشورهای اروپایی نظیر فرانسه و آلمان به شدت افزایش یافته است به گونه ای که نویسندگان را بر آن داشت تا دیدگاه قرآنی راجع به صلح و جنگ را ارائه نمایند. پرسش اصلي در اين تحقيق كه با استناد به روش توصيفي-كتابخانه اي انجام شده است با آن است كه صلح و جنگ اولا از چه مفاهيمي در قرآن برخوردار بوده و ثانيا بر مبناي همين تعاريف، از چه كاركردهايي برخوردار مي باشند؟ نتيجه تحقيق حاضر بدين صورت است كه در قرآن ، نه وضعيت صلح و نه وضعيت جنگي يك وضعيت پايدار قلمداد شده است. با اين حال، نظر به اصل همزيستي مسالمت آميز امت هاي مختلف، قرآن كريم بر لزوم حفظ و احترام به وضعيت صلح نسبت به وضعيت جنگي تاكيد بيشتري دارد.هم چنين صلح و جنگ هر دو از دو كاركرد متمايز برخوردار بوده به گونه اي كه در مورد صلح مي توان دو كاركرد اصلي (( اصل همزيستي مسالمت آميز)) و (( نفي ظلم و ستم )) و در مورد جنگ مي توان دو كاركرد متمايز يعني (( نفي جنگ مذهبي )) و (( جنگ به عنوان گزينه آخر)) را در قرآن كريم و آموزه هاي نبوي قايل بود.

صلح، جنگ، پيامبر اكرم (ص)، قرآن کریم