بررسی نمادها در داستان ضحاک ماردوش

شاهنامة فردوسی، اگر چه تا کنون در مراکز مختلف ایران¬شناسی در کشورهای گوناگون دنیا، منبع الهام در نگارش و نشر مقاله و کتاب‏های بی‏شماری بوده، اما همچنان می‏توان گفت این دانشنامه عظیم ایرانی که پر است از آگاهی‏های پر ارج وگوناگون، جای غور و پژوهش‏های نو و بدیع دارد. در این مقاله روش نمادپردازی فردوسی با بررسی یکی از داستان‏های شاهنامه(داستان ضحاک) مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. فردوسی در اسطورة ضحاک چهرة کریه و ستمگر ضحاک را به وضوح نشان داده و به نهایت ظرافت به تصویر کشیده است. در این داستان، برخی شخصیت‏ها، موجودات، خواب‏ها و ... نمادین هستند. این تحقیق، به روش توصیفی ـ تحلیلی و بر پایة منابع کتابخانه‏ای نگارش شده است. در این نوشتار ابتدا به تعاریف نظری نماد و سمبل پرداخته شده و سپس برخی نمادها نظیر کاوه، فریدون، بوسه، کتف، مار، غار، دیو، پری و ... در داستان ضحاک ذکر و به تحلیل و بررسی آن پرداخته شده است.

شاهنامه، فردوسی، سمبل، نماد