عرفان و معنويت بخش مهمي از يك دين را در بر ميگيرند كه اگر نباشند پايه هاي دين سست خواهد شد .يكي از دلايل گرويدن ايرانيان به دين اسلام ،رسيدن به آزادي معنوي در كنار آزادي اجتماعي بود .اما بنابر اتفاقاتي كه در جريان خلافت اسلامي به وقوع پيوست ،جز در مدت حكومت محدود امام علي (ع)طعم عرفان و عدالت را نچشيدند.براي همين ناحيه ي خراسان ايران ،كانون قيام عليه امويان شد تا اهل بيت پيامبر (ص)را بر سرير خلافت بنشانند.هنگامي كه عباسيان بر تخت خلافت تكيه زدند ،ايرانيان باز هم آرزوي خود را بر باد رفته ديدند.ورود امام رضا(ع) به خراسان با رقه هاي اميد را در دل ها زنده كرد و اين امام بزرگوار در طول مدت اقامتشان در اين سرزمين ،آموزه هاي فراواني را در اختيار مسلمانان قرار دادند. بخصوص در زمينه ي عرفان اسلامي كه هم گفتار و هم رفتار ايشان سرشار از معنويت الهي بود .در اين نوشتار كه به شيوه ي توصيفي- تحليلي نگاشته شده ،بر آنيم تا گوشه اي از زندگاني و سيره ي عرفاني ايشان را كه منجر به گسترش اين بخش مهم دين در سرزمين خراسان گرديد ،به تصوير بكشيم
کلید واژگان :امام رضا(ع)،عرفان اسلامی،معنویت،سیره،خراسان
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک