مقابر و آرامگاه‌ها با پشتوانه معنوي خود مي توانند تاثيرات ذهني ويژه‌اي را ايجاد نمایند. آرامگاه‌هاي قديمي در گوشه و كنار شهرهاي ايران به شکل طبيعي و ارگانیک به صورت فضاي زيارتي- تفرجگاهي شكل گرفته و به كمال رسيده اند. در حال حاضر بقاع بسياري در كشور قرار گرفته كه گنجينه هاي ارزشمند ميراث تاريخي، مذهبي تمدن ديرينه ايران به شمار و سيما و منظر كلي آنها در ذهن بسياري از مردمان ماندگار است. ساماندهي منظر امامزاده ها با حفظ سيماي تاريخي آنها در تبديل اين اماكن به قطب فرهنگی (گردشگري، مذهبي) نقش بسزایي دارد. زیرا اماکن مقدسه در ارتباط مستقیم با فرهنگ یک قوم قرار دارند و فرهنگ نیز زاییده ابعاد مختلف اجتماعی، مذهبی و تاریخی همان قوم است. بنابراین می‌توان با بررسی کارکرد فرهنگی ـ اجتماعی زیارتگاه‌ها، به کیفیت و چگونگی وضعیت فرهنگی آن قوم در اعصار تاریخی پی‌برد. از سده سوم هجري با مهاجرت امامزادگان و سادات به ايران و شهادت يا مرگ آنان آرامگاه¬ها و بقاع متبرکه شکل گرفتند. با رسمي شدن تشيع در سده دهم هجري اين آرامگاه¬ها به امامزاده اشتهار يافتند. نقش‌ها و کارکرد امامزادگان متنوع و متعدد می باشد و شامل کارکردهای مذهبی، تاریخی، هنری، روانشناسی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. امامزاده محسن بن موسی بن جعفر علیه السلام ، به عنوان مکاني براي اشاعه فرهنگ غني اسلامي و تعليم و تربيت و ابراز مودّت و دوستي با خاندان اهل بيت (ع) شناخته شده است و در سه مرحله ي جذب، تثبيت و رشد درگردشگری فرهنگي، مذهبی محور گردشگری منطقه 5 شهر اصفهان نقش مؤثري ايفا مي¬کند. لذا، اين پژوهش با چنين رويكردي به روش توصيفي و تحليلي و بر پايه تحقيقات ميداني و منابع كتابخانه‌اي به بررسي موضوع مي‌پردازد. اين مقاله پس از مقدمه و درآمدي بر شهر اصفهان و امامزاده محسن ابن موسی بن جعفر به نقش اين زيارتگاه در توسعه گردشگری فرهنگي و مذهبی مي¬پردازد.
کلید واژگان :شهر اصفهان، امامزاده محسن ابن موسی بن جعفر ، بقاع متبرکه ،گردشگری فرهنگي،مذهبی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک