چکیده :

در سال هاي اخير با رشد سريع شهرهاي بزرگ، ظهور مسائل مربوط به کمبود واحدهاي مسکوني و بالا رفتن ميزان بيکاري، عده اي از محققان پيشنهاد کرده اند برنامه ريزي هاي توسعه بر اساس تأکيد بر پويايي شهرهاي کوچک باشد، زيرا بدليل وجود امکانات و خدمات بهتر، شهرهاي بزرگ مقصد نهايي بيشتر مهاجران روستايي و مهاجران شهرهاي کوچک و میانی است. به همین دلیل تحليگران مسائل شهري و منطقه اي، توجه خود را به توسعه شهرهاي كوچك و متوسط به عنوان يك راه حل ضروري براي مقابله با عدم توازن ناشي از توسعه نخست شهرها معطوف كرده اند. بنابراین توسعه شهرهاي كوچك به عنوان يكي از سياست هاي اصلي بهبود كيفيت زندگي نواحي روستايي در ايران مورد توجه قرار گرفته است. هدف کلی این پژوهش تبیین نقش شهرهای کوچک و میانی درتوسعه روستاهای پیرامون است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی وکتابخانه ای است. یافته های پژوهش نشان می دهد که شهرهای کوچک و میانی از مشکلاتی که مسکن، حمل و نقل، اشتغال، آلودگی و تامین خدمات شهری در بزرگترین شهرها ایجاد می کنند، می کاهند. همچنین از طریق ایجاد خدمات، امکانات و بازار برای تولیدات کشاورزی حوزه های روستایی به اقتصاد روستایی تحرک و پویایی می بخشند. نتایج پژوهش نیز حاکی از اینست که توسعه و تقویت شهرهای کوچک و میانی سیاستی است که با اهداف تمرکز زدایی انطباق دارد و در دراز مدت منجر به ایجاد شرایطی می گردد که توان فعالیت های تولیدی را در درون این کانون ها تقویت می کند.

کلید واژگان :

شهرهای کوچک- شهر میانی - توسعه -توسعه روستایی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک