هدف این پژوهش بررسی رابطه ادراک از سبکهای فرزندپروری و تأثیر مولفه های آن بر احساس تنهایی نوجوانان دختر است. فرض اساسی این پژوهش آن است که ادراک فرزندان از سبکهای فرزندپروری والدین شان می تواند احساس تنهایی آنان را تعدیل کند یا تغییر دهد. نمونه پژوهش 385دانش آموز بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از بین دختران دبیرستانی بجنورد وشهرستان شیروان انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها عبارت بودند از: پرسشنامه سبکها و ابعاد فرزند پروری برای بررسی وضعیت ادراک فرزندان از چگونگی تربیت والدین و مقیاس احساس تنهایی افتراقی برای بررسی میزان احساس تنهایی آزمودنی ها که هر دو را دانش آموزان دختر پاسخ دادند.برای بررسی فرضیه ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. در بررسی فرضیه های پژوهش، بین سبکهای فرزندپروری (مقتدر، سبک مستبد و سبک سهل گیر ) با احساس تنهایی رابطه معنادار به دست آمد. همچنین نتایج به دست آمده نشان دهنده رابطه معنادار بین تمامی مولفه های سبک تربیتی مقتدر ( بعد ارتباطی ، بعد نظم ، و بعد خودمختاری)، سبک فرزندپروری مستبد ( اجبار فیزیکی، خصومت کلامی، و غیر توضیحی – تنبیهی،) و مولفه بی توجهی، از سبک تربیتی سهل گیر با احساس تنهایی بود.
کلید واژگان :سبکهای فرزندپروری ادراک شده، احساس تنهایی، نوجوانان
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک