امروزه مدیریت، حفاظت و مصرف آب نه‌تنها در کشورهای درحال‌توسعه، بلکه در کشورهای توسعه‌یافته نیز از اهمّیّت بالایی برخوردار است. آب، منبعی است که هم به‌صورت مستقیم و هم غیر مستقیم بر عملکرد بخش‌های مختلف از جمله صنعت اثر می‌گذارد. با این همه، اگرچه بررسی تمایزات منطقه‌ای بر اساس متغیّرهای گوناگون یکی از موارد با اهمّیّت در اقتصاد به‌ویژه در حوزه جغرافیای اقتصادی و اقتصاد منطقه‌ای قلمداد می‌شود، بررسی تمایزات مناطق برحسب مقدار مصرف آب در بخش صنعت موضوعی است که با همه اهمّیّت، کمتر مورد توجه قرار گرفته و از این‌رو، این مطالعه با هدف بررسی تمایزات منطقه‌ای در مصرف آب صنعتی تنظیم شده است. مقدار مصرف آب با توجه به دو معیار ارزش‌تولیدات صورت گرفته و ارزش‌افزوده‌ی ایجاد شده و شاخص‌های نسبت ارزش تولیدات به مقدار آب مصرفی در صنعت (بهره‌وری جزئی) و ارزش‌افزوده ایجاد شده به مقدارآب مصرفی بخش صنعت در مقاطع زمانی سال‌های 1384، 1388 و 1392 (سال‌های شروع و پایان برنامه‌های چهارم وپنجم توسعه) مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای تعیین شدت کم آبی در استان‌ها از معیار مقدار بارندگی سالانه استفاده شده است. با استفاده از آزمون ضریب همبستگی، نتایج این مطالعه نشان دهنده‌ی آن است بین شدت کم‌آبی و استفاده بهینه از منابع آب در بخش صنعت همبستگی بالایی وجود نداشته و به عبارتی بخش صنعت مناطق ایران نتوانسته است متناسب با کم آبی مناطق بهره‌وری این بخش را افزایش دهد.
کلید واژگان :تمایرات منطقه‌ای، مقدار مصرف آب، بخش صنعت، ارزش‌افزوده، ارزش‌تولیدات.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک