از آن جا که کيفيت زندگي، احساس خوشبختي و رضايت از زندگي به عنوان شاخص‌هاي سلامت عمومي و بهداشت روان به شمار مي‌روند، در اين پژوهش کيفيت زندگي و رابطه آن با عزت نفس دانش آموزان هنرستان تربیت بدنی شهرستان بابل بررسي شده است. تحقيق حاضر از نوع پيمايشي است و در آن 180 دانش آموز (90 پسر و 90 دختر) بررسي شده‌اند. براي سنجش کيفيت زندگي از شاخص کيفيت زندگي ميسوآلاوويتاس (MVQOLI) و براي سنجش عزت نفس از پرسش نامه عزت نفس رابسون بهره گرفته شده است. داده ها به کمک آزمون آماري t، ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون، تحليل شدند. نتايج نشان داد که رابطه معني داري ميان عز ت نفس و کيفيت زندگي وجود دارد (05/0 p<)، اما تفاوت معني‌داري در کيفيت زندگي دانش آموزان مشاهده نشد (05/0p>) همچنين با آنکه رابطه معني‌دار آماري بين هر کدام از پنج مؤلفه کيفيت زندگي به طور جداگانه و عزت نفس وجود داشت، ليکن تحليل رگرسيون نشان داد که از ميان مؤلفه‌هاي پنجگانه کيفيت زندگي، سه مؤلفه روابط بين فردي، ماوراء الطبيعه (معنويت) و کارکرد (عملکرد) داراي بيشترين توان پيش‌بيني عزت نفس مي‌باشند. بين ارزيابي کيفيت زندگي دانش آموزان از زندگي خود و عزت نفس آنان ارتباط وجود دارد.
کلید واژگان :کيفيت زندگي، عزت نفس، دانش آموزان مقطع متوسطه
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک